Yerel seçimler tamamlandı. En azından Süleymanpaşa ilçemiz için bu geçerli. Az bir farkla iktidar partisi ilçemizin yönetimini devraldı. Aradaki oy farkına bakacak olursak bir mahalle diğer adayı desteklese sonuç değişecek yakınlıkta.
Parti değişir, isim değişir, koltuk değişir. İhaleleri alan firmalar değişir… Ahmet’in oğlu işten çıkarılır, Ayşe Hanım’ın oğlu o departmanda işe başlar. Daire Başkanları değişir, dolaylı olarak selam verilenler değişir…
Ülkemizde partiler, isimler değişir; ama sistem değişmez. Çünkü halkın en alt tabakasından en üst tabakasına kadar bir rant sistemi işler… Belediyeler şirketleşme görevini borç ekonomisi üzerine inşa eder. Ulusal basında takip ediyorum. Partisi değişen belediyelerin hemen hemen hepsi geçmiş belediyenin borç listesini büyük afişlerle belediye binalarında ifşa ediyor. Üretim ekonomisinin olmadığı belediyelerde partiler değişse de sonuç değişmez.
Ali abi seviniyor… Bizim oğlan geldi belediyenin başına diye. Belki kızını,oğlunu yeğenini işe sokma derdinde. İsmet Bey çok mutlu, belediyenin fen işleri ihalesininden pay alacağını düşünüyor. Kadir Bey, belediyenin çevre düzenleme işlerine talip. Hüsnü abi, reklam baskı işlerini aldım gözüyle bakıyor. Mahalle sakinleri çocuklar gibi şen, çünkü Belediye Başkanı seçim öncesi iş sözü veriyor kendilerine.
Seçimi biz kazandık… Benim işim, benim kızım, benim oğlum, benim gelinim…
Bu sistemde filler tepişir, çimenler ezilir…
Benim vatanım, benim toprağım, benim şehrimin evlatları, yoksulluğunu sisteme pazarlayanlar. Yakışmaz bu coğrafyanın kudretine ben demek. Biz demek paylaştırır mutluluğu, umudu… Günü 5 yıllık kurtarmanın derdinde; vatanın, şehrinin, beldenin insanları… Çok da umutlu değilim. Samimiyetimiz sözlerde… Eylemlerimiz fukara…
Sokrates, liderlik yarışına giren insanların nasıl kolaylıkla insanların “zor sorulara kolay cevaplar bulma” arzusunu sömürebileceğini öngörmüştür. Bunu daha da iyi anlatabilmek için, iki hayali aday arasındaki münazarayı göz önüne getirmemizi istemiştir. Bunlardan birisi, bir doktor gibidir. Diğeri ise şeker dükkanı sahibi gibidir. Şeker dükkanı sahibi olan, rakibiyle ilgili şöyle söyleyecektir: “Bakın! Rakibim olan bu insan size birçok acı yaşatmıştır. Sizin canınızı yakar, tadı berbat olan ilaçlar içirir ve her ne istiyorsanız onu yiyip içmenize engel olmaya çalışır. Size asla benim yapacağım gibi son derece çeşitli ve lezzetli tatlar sunamayacaktır.”
Ne yazık ki Sokrates’in demokrasinin tehlikeleriyle ilgili son derece geçerli ve yerine olan uyarılarının hepsini unutmuş vaziyetteyiz. Bizler günümüzde artık demokrasinin hiç de muğlak olmayan, koşulsuz şartsız bir iyilik olduğunu düşünmekteyiz.
Halbuki demokrasiler, ancak ve ancak demokrasinin temeli olup onun etrafını saran eğitim sistemi kadar etkilidir.